If you ever find yourself in a small village in Flanders, don't despair. Take a deep breath of wet grey air and go for a little walk. The centre marked by the closed-off church will have one light to offer: that of one of the local bars. The cold neon lights shine on the stained wooden furniture and faces puffed up by alcohol. The fat laughter that rises from behind the door is difficult to distinguish from the profanities that precede and follow it. You ignore the bar, you will encounter many m [...]

We do not forget that literature has another face, that of responsibility, awareness, commitment. It is the last that attracts me.- Dimitri VerhulstJust another Belgian dipsomaniac proletarian coming of age story, albeit one with a Tour De France drinking competition and a multipage homage to the genius of Roy Orbison. The Misfortunates is brutal and never flinching, never allowing any moralizing in its episodic survey. This was likelier far more hilarious than it should have been for me. My rea [...]

Every third novel nowadays seems to have a dysfunctional family at its core. So indeed does The Misfortunates by Belgian author Dimitri Verhulst. But on second thoughts, I'm not so sure that the family we're concerned with here should be tagged with that particular label. Although they are undoubtedly comfortably installed at the very lowest rung of society and not in any hurry to ascend the ladder any time soon --held back by constant inebriation, sloth and a regrettable tendency to fix everyth [...]

Identičan naslov; država u kojoj je snimljen film istovetna kao i zemlja porekla pisca; radnja, što se i podrazumeva, identična. Ništa od navedenog, pak, nije me podsetilo da sam pre pola gofine gledao filmsku adaptaciju ovog romana. Ne. Mene je navela samo jedna rečenica koja glasi: "Ali kada je trebalo, mi štitimo jedni druge. Uvek. Svugde". Upravo ta rečenica i jeste suština ovog romana. Jer ova priča nije (samo) o porodici, već o jedinstvu. To što autor pripoveda o porodici tj. R [...]

I saw the movie years ago, only now I read the book. I was quite excited about the film, certainly about the beautiful imagery, the visual reconstruction of a marginal environment in the 1970s in rural Flanders. It made me think of my own youth; not that it was as marginal and squalid as in the Verhulst family, but it came close. The renewed acquaintance through the book was less successful: some scenes (such as the Roy Orbinson reunion at the home of an Iranian refugee couple) were as hilarious [...]

De tweede poging om door dit verhaal te geraken was de goede. Tien jaar geleden legde ik het boek vol walging opzij na honderd pagina’s. Omdat mijn levensverhaal veel overeenkomsten heeft met dat van Dimitri Verhulst, waren de beschreven scènes verschrikkelijk herkenbaar. Ook ik werd geconfronteerd met ‘De helaasheid der familiebanden', misschien een betere want veelzeggender titel dan ‘De helaasheid der dingen’. Nu het contact met mijn familie verwaterd is en mijn jeugd verder van me a [...]

Dimmy is twelve and lives with his father, three uncles and his grandmother in her crappy old house in the fictional town of Aresendegem, Belgium. Since the four brothers are serious beer drinkers who live to drink - and watch Roy Orbison on the telly - the house is filthy and Dimmy has grown up sleeping in the fug of his father's drunken breath, ever since his mother left and they moved here. His uncles - Heavy, Herman and Girder - are all pretty interesting blokes, and Dimmy loves them all. Bu [...]

Ik ben vol enthousiasme aan dit boek begonnen, en nog eens, en nog eens Ik probeer te begrijpen wat iedereen zo geweldig vindt aan dit boek, maar ik zie het niet. Het verhaal kon me niet boeien en op pagina 60 heb ik het opgegeven.

De Helaasheid der Dingen van Dimitri Verhulst vertelt het verhaal van de jonge Dimitrie die opgroeit bij zijn vader en nonkels, een bende dronkaards. Het boek is vaak heerlijk marginaal, maar soms ook verrassend ontroerend (soms zelfs door de marginaliteit). De schrijfstijl van Verhulst is zoals altijd schitterend en verheft het boek naar een nog hoger niveau. Alleen al voor de stijl (en de hilarische Ronde van Frankrijk-scène!) verdient dit boek 5 sterren. Een pareltje.

Based on the protagonist’s sharing the author’s full name, and the little information about Verhulst available in English, this short, episodic novel appears to be autobiographical. Somewhat more than half of it focuses on Dimitri’s boyhood, surrounded by the raging drunks that are his father and three uncles. In these chapters Dimitri himself almost disappears, but one gets the sense of a narrator struggling with the tension between his affection and nostalgia for these incorrigible relat [...]

Спершу концентрація алко- та брудогротеску сягає таких захмарних висот, що навіть бувалий в бувальцях читач вирішує, що з нього, напевне, досить - і саме в цю мить з'являється оповідання "Колекціонер" і останнім абзацом елегантно пояснює все про збірку, про людину й про людсь [...]

Dimitri Verhulst - De helaasheid der dingen. Ook gelezen, en deze keer helemaal gratis, want van de geweldige Hoofdstedelijke Openbare Bibliotheek: De helaasheid der dingen (2006) van Gouden Uil-publieksfavoriet Dimitri Verhulst, die ook in mijn omgeving (een nog veel overtuigender argument!) op de nodige lofbetuigingen mocht rekeningen. Ik had al van Verhulst gehoord, over hem gelezen, had hem ooit zelfs eens zien opdraven in dat vreemde laatavondprogramma De laatste show en had vaagweg een ide [...]

In this semi-autobiographical novel, the author describes a childhood spent in a family of uncles – his father Pierre's siblings – all of whom have fled their wives to return to the more accommodating maternal nest. As they see it, they have been set free to follow their true vocation of unfettered self-destruction through drink. They regard an early death (through cancer rather than cirrhosis – but then they smoke as much as they drink) as a fair price to pay. Apart from Dimitri's grandmo [...]

If you have ever wondered why the anonymous seventeenth century author of "Three Moneths Observations of the Lowe Countries" referred to them as "the buttocks of the world" this book will explain everything. I was reminded of this bilious quote because the Verhulst family, the central characters of this book, live in the back-of-beyond village of Arsendegen, which I assume that the author has made up along with the other extraordinary events that form the plot.If it is not made up, even if it is [...]

Er zijn van die boeken waarvan je het ten zeerste betreurt dat ze op een gegeven moment uit zijn. De helaasheid der dingen is zo'n boek. Dimitri Verhulst schrijft raak, scherp, met de vinger op de zere plek, en met een humor die iedere pagina een grote glimlach, zo niet een (ik citeer) oorverdovende schaterlach ontlokt. En dan dat prachtige Vlaams. Verhulst behoort vanaf heden tot mijn favoriete schrijvers.

Heerlijk boek, jammer dat het maar dun is. Grofheid is zijn puurste en mooiste vorm.

Het wonder is geschied, mijn pruim is nat, maar het regent niet.

ZA-LIG! Het is echt geweldig geschreven, zo'n knap taalgebruik! Zo veel mooie zinnen op een hoopje. Daarbovenop heb ik echt wel heel wat liggen lachen, én het las als een trein.

De titel is al een mooie taalvondst, vind ik. En kondigt daarmee adequaat aan wat volgt, een boek vol met verbale acrobatiek, vooral in het komische en tragikomische register. Soms vond ik dat erg geslaagd. ‘God schiep de dag, en wij sleepten ons er doorheen.’ Soms schoot het, naar mijn smaak althans, door. ‘Herinnering is de stuiptrek van een leven, een hogere soort van nageboorte.’ ‘Eerste nippertjes bestaan niet, en dus wat het op het laatste nippertje dat…’ Je moet ook slechte [...]

The writing itself is good, but I just didn't like the subject at all. I didn't finish the book.

Veels te ruig voor mij, nee ik heb hier helaas geen plezier in gehad

Heel grappig en mooi beeld van de treurige dorpen die Belgie rijk is.

Over het algemeen is het boek zeer goed geschreven en ik kan zien waarom veel mensen het een geweldig boek vinden. Alleen is het geen boek voor mij. Ik ben niet zo'n fan van biografieën.

Dimitri Verhulst, jedan od najcjenjenijih suvremenih belgijskih pisaca, dolazi iz problematične obitelji, a dio života proveo je i po domovima. To burno djetinjstvo i živopisni likovi koji su ga okruživali naveli su ga da napiše Nažalosnost stvari, svoj najpoznatiji roman (kasnije pretočen i u film). Roman je svojevrsni portret jedne obitelji ispričan kroz perspektivu glavnog lika to jest autora. Na koricama knjige je navedeno da je riječ o poluautobiografskom djelu. Iako ne možemo zn [...]

In't kort: Verhulst neemt ons opnieuw mee naar zijn geboortedorp Reetveerdegem en vertelt honderduit over zijn jeugdjaren die hij spendeerde met zijn vader, grootmoeder en nonkels Potrel, Herman en Zwaren. In verschillende korte maar rake verhalen schetst hij een beeld van een (verzonnen?) jeugd vol cafés, politie en Roy Orbison-fans.Mijn oordeel: ik ben meestal niet zo'n hype-man, sta er altijd wat sceptisch tegenover, maar bij Verhulst heb ik mijn mening toch wel heel snel moeten herzien. In [...]

Heeft het leven überhaupt enige zin? Of is er niets anders dan het doorgeven van dat leven als een estafettestokje in een wereld die bol staat van de helaasheid der dingen? Als Dimitri Verhulst terugkijkt op zijn jeugd, dan moet dat zijn conclusie zijn. De nonkels en de vader van het kereltje dat hij was leiden een morsig bestaan. Hun denken is rechtlijnig en hun houding ten opzichte van het leven hoekig. Ze hebben niets kunnen bereiken en eigenlijk ook die intentie nooit gehad, behalve misschi [...]

"Verhulst is een sterk stilist, die met veel gevoel voor timing en vertelkracht de aandacht van zijn lezers vasthoudt van de eerste tot de laatste bladzijde." Zo is het precies, en méér heb ik daar niet aan toe te voegen!Fragment (pg 13, als nicht Sylvie logeert in het huis waar Dimitri samenwoont met z'n nonkels, vader en grootmoeder) als smaakmakertje."We schaamden ons omdat we 's ochtends krabbend en schartend in onze onderbroek de trap afdaalden. We schaamden ons omdat we voor de televisie [...]

Ik ben dit boek momenteel aan het lezen omwille van een schooltaak. Maar ik geniet er toch nog van, het boek zit boordevol humor. Ik hou van boeken waar het niet altijd even proper word gehouden, waarin het vulgaire ook niet word achtergehouden.Het lijkt me moeilijk een verhaal te schrijven waar niet zoveel in gebeurd maar de lezer toch geboeid te houden. Dimitri Verhulst is hier zeker in geslaagd.Ik raad dit boek ten zeerste aan, aan de niet-graag lezers onder jullie die bijvoorbeeld ook een ta [...]

It's a book about men behaving very badly.Dimitri lives with his father and three uncles. They all live with their mother after having failed relationships. The men are serious, serious drinkers who do nothing with their lives except drink, womanise and fight people who have the temerity to insult them or their family. They eat nothing but raw mince and sardines, they are unclean and have no respect for anyone except themselves.It's a book of short stories, or episodes in Dimitri's life and the [...]

Dit was mijn eerste kennismaking met Dimitri Verhulst en het feit dat hier ondertussen een volgend boek van hem klaarstaat in de kast, zeg waarschijnlijk al genoeg.Het verhaal is ongetwijfeld welbekend bij iedereen: de auteur schetst een beeld van zijn jeugd in het dorp "Reetveerdegem" (een buurdorp van waar ik opgroeide). Dat beeld is prachtig: bij momenten hilarisch, bij momenten zeer pijnlijk.De film staat nu ook op het programma; ik ben benieuwd!